Παγκόσμια μέρα Ψυχικής υγείας και όλοι οι άνθρωποι που δουλεύουν στον χώρο
της ψυχικής υγείας, φτιάχνουν τον καφέ τους και ετοιμάζονται να πάνε στην
δουλεία τους. Αν ρωτήσεις τον κάθε ένα από αυτούς τους μοναδικούς ανθρώπους
για το νόημα της σημερινής ημέρας θα λάβεις διαφορετικές και πλούσιες
απαντήσεις.
Το κείμενο αυτό θα μπορούσε να έχει επιστημονική δομή με εξειδικευμένη, ίσως
όχι και τόσο κατανοητή ορολογία για να τιμήσει την ημέρα αυτή. Η πρόθεση μου
όμως είναι να καταθέσω μια εικόνα. Μια εικόνα από τον χώρο εργασίας μου, από
το Κέντρο Ειδικών Ατόμων η «Χαρά».
Είχα μια κανονική μέρα χωρίς έντονες διαφοροποιήσεις από το πρόγραμμα μου,
γεγονός που αξιολογείται ως θετικό. Οι ένοικοι μας σε καλή διάθεση και εγώ
ικανοποιημένος για την συνεισφορά μου. Ναρκισσιστικά χαμογελούσα που
κατανοούσα τις ανάγκες του εργασιακού μου πλαισίου. Καθώς πέρναγα έξω από το
σαλόνι, είδα μια μητέρα με το παιδί της. Το παιδί ήταν ξαπλωμένο με το κεφάλι του
να ακουμπά απαλά στα ποδιά της μητέρας του, η οποία της χάιδευε τα μαλλιά. Μια
εικόνα ιερή που με δέος αποτύπωσα μέσα μου. Χαιρέτησα με μεγάλη συστολή διότι
δεν ήθελα να διακόψω. Με το που με είδε η μητέρα, μου χαμογέλασε και μου
επικοινώνησε σχεδόν απολογητικά ότι ανέκαθεν αυτός είναι ο τρόπος που
σχετίζεται με το παιδί της. «Αυτό κάνουμε εμείς», μου είπε, «Δεν ξέρω όμως, αν το
αντιλαμβάνεται», με ρώτησε καθώς το παιδί σκιρτούσε από χαρά. Εκείνη την στιγμή
κατάλαβα τι είναι η ψυχική υγεία. Είναι αυτή η μητέρα που παρόλο την έλλειψη
γνωστικών διεργασιών και χωρίς λεκτική επικοινωνία με το παιδί της,
συναντιούνται στην ψυχική τους σφαίρα με τόση αγάπη που δεν χρειάζεται να
προσθέσουμε οτιδήποτε άλλο.
Η απάντηση στο ερώτημα που μου απηύθυνε η μητέρα δεν είχε κάποιο
ενδιαφέρον. Την κάλεσα να δει το χαμόγελο του παιδιού της και ευγενικά
αποχώρισα συγκλονισμένος που για μια ακόμα φορά το μάθημα για την Ψυχική
υγειά δεν μου δόθηκε σε κάποιο αμφιθέατρο αλλά μέσα από την ζωή.
Για την παγκόσμια μέρα μας εύχομαι να θυμόμαστε ότι η Ψυχική υγεία είναι ο
τρόπος που κινούμαστε στην ζωή μας , είναι η στάση ζωής μας.
Nέστορας Τζαλίδης – Ψυχολόγος
